Ondanks een nacht niet geslapen te hebben, kwam ik na een lange treinreis best uitgerust in Arnhem aan.
Of dat gelegen heeft aan het decadent reizen in de eerste klas (ivm gekregen kaartje) of aan het versturen van berichtjes over en weer met een leuk exemplaar, weet ik niet, maar ze gaven me beiden een boost der ontspanning.
Het was meteen, zoals altijd, een goede sfeer toen ik m'n broer en schoonschat weer zag. We hebben een zalige lunch, door Mathé gemaakt, (chef kok zelf) naar binnen gewerkt bij hun thuis. Een vooroorlogs huis, helemaal naar hun eigen retro-smaak ingericht. En ik waardeer die smaak!
Daarna gewandeld door het prachtige Sonsbeekpark waar theater, koffie en hapjes-campers stonden.
Alle eventuele zorgen, verdrietjes en vermoeidheid behoorden acuut bij t verleden. We hebben gelachen, genoten, geknuffeld en gesproken.
De zon scheen en de dag vloog om.
Toen ik de laatste trein naar m'n ouders ook nog redde, realiseerde ik me dat ik bofte. M'n vader stond in de ontvangststand bij t station. Met m'n ouders tot diep in de nacht leuk gekletst en ik heb geslapen als een roos.
(M'n gezicht zag er trouwens bij t wakker worden ook uit als een roos, maar trok gelukkig snel bij).
Na een kop koffie op bed, voelde ik een rust. Ik voelde me goed en veilig en merkte dat ik dankzij het gezellige weekend vol geluksvitamientjes en fijne sfeer alles weer anders zag.
De dagen voelde voor mij oppeppend als een sauna arrangement met een overnachting in een vier sterren hotel.
Maar dan Mathé, Wendy, Henk en Betty als de sterren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten